ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา “เคธี่ มอร์ล็อก”(Katy Morlok) สาวใจดีจากเมืองอินเวอร์โกรฟไฮทส์ รัฐมินนิโซตา ประเทศสหรัฐอเมริกา มักจะแบ่งอาหารและขนมแสนอร่อยให้กับเจ้ากระรอกตัวอ้วนที่อาศัยอยู่ในสวนหลังบ้านของเธออยู่เป็นประจำ ซึ่งดูเหมือนว่าเจ้ากระรอกตัวอ้วนก็ชื่นชอบของอร่อยเหล่านั้นมากๆ ด้วยเหมือนกันจึงแวะเวียนเข้ามาจัดมื้อเช้า บ่ายและเย็นอยู่ไม่เคยขาด เวลาผ่านไปนานพวกเขาก็เริ่มสนิทกันมากขึ้นเคธี่ได้สร้างโต๊ะอาหารสำหรับกระรอกที่โด่งดังบนโลกออนไลน์ไว้ให้เขาด้วย อ่อ! ตอนนี้กระรอกน้อยตัวอ้วนเขามีชื่อว่า “ลิลเรด”(Lil Red) จากการระดมความคิดของลูกๆ เคธี่
อุต๊ะ! นั่นหรือคือกระรอก นึกว่าแมวท้อง!
.
โดยปกติแล้วอาหารที่เคธี่มักจะแบ่งใส่ชามออกไปวางทิ้งเอาไว้บนโต๊ะทานอาหารเล็กๆ ให้กับลิลเรดที่สวนหลังบ้านส่วนใหญ่จะเป็นเมล็ดพืชและข้าวโพดแห้ง ซึ่งลิลเรดชอบกินมากๆ เขาจะนั่งอยู่ที่นั่นเพื่อสำราญกับอาหารอร่อยอยู่นานหลายสิบนาทีต่อครั้ง
.
ชีวิตของลิลเรดเหมือนถูกลอตเตอรี่รางวัลใหญ่ ไม่ต้องออกแรงเสาะหาอาหารเหมือนกับกระรอกตัวอื่นๆ มีความสุขกับมื้ออร่อยจากเคธี่ไม่เคยขาด แถมมีโต๊ะอาหารส่วนตัวในตำแหน่งสุดเอ็กซ์คลูซีฟบนรั้วสูงที่สามารถมองเห็นวิวรอบๆ บ้าน และมีแดดอุ่นๆ ส่องถึง ซึ่งนั่นทำให้เขารู้สึกอบอุ่นขึ้นจนสามารถนั่งกินอาหารท่ามกลางสภาพอากาศที่หนาวเย็นได้นานๆ ลิลเรดมีความสุขจนลืมก้มดูพุงตัวเองซึ่งตอนนี้ดูเหมือนมันกำลังจะทำให้เขากลายเป็นลูกมะพร้าวกลมๆ ไปแล้วล่ะ
.
ช่วงปลายเดือนพฤศจิกายน 2563 ที่ผ่านมาขณะที่เคธี่กำลังทำความสะอาดตู้เย็นอยู่นั้น เธอก็พบกับลูกแพร์จำนวนหนึ่งที่เพิ่งซื้อมาเมื่อ 2-3 วันที่แล้ว แต่ทว่ามันกลับดูเหี่ยวจนไม่น่ากิน ครั้นจะทิ้งลงถังขยะก็เสียดายเพราะสภาพไม่ได้แย่ขนาดนั้น เคธี่จึงนำลูกแพร์ออกไปแบ่งให้ “เฮลเมด”(Hamlet) หมูแคระที่เธอเลี้ยงเอาไว้ แต่เฮลเมดกลับไม่สนใจเลยสักนิดไม่รู้เป็นเพราะกำลังอิ่มหรือไม่ชอบกันแน่ อย่างไรก็ตามลูกแพร์ไม่ได้ไร้ค่าซะทีเดียวเพราะมีใครบางคนกำลังสนใจ จ้องหาโอกาสเข้าไปลิ้มรสอยู่
.
“เขาตื่นเต้นกับลูกแพร์มาก ลิลเรดวิ่งมาหยิบลูกแพร์จากนั้นก็รีบวิ่งกลับขึ้นไปบนต้นไม้ ฉันเห็นว่าเขาดูชอบลูกแพร์มากเป็นพิเศษ จึงตัดสินใจแบ่งลูกแพร์ที่เหลือไปวางทิ้งไว้ให้ลิลเรดทั้งหมด”
เคธี่กล่าว
.
แต่ทว่าเคธี่ลืมคิดไปว่าลูกแพร์ที่เก็บเอาไว้ในตู้เย็นนานจนเกินไป มันสามารถเกิดเชื้อราได้ และความหวานของลูกแพร์ก็เป็นอาหารของเชื้อราได้เป็นอย่างดีทำให้กระบวนการหมักเริ่มต้นขึ้น แน่นอนผลผลิตที่ได้จากการหมักคือแฮลล์กอฮอลล์ นั่นหมายความว่าลูกแพร์แสนอร่อยของเคธี่ตอนนี้ได้กลายเป็น "ไวน์ลูกแพร์" ที่กำลังเข้มข้นได้ที่เลยล่ะ
.
เช้าวันถัดมาเคธี่พบลิลเรดลงมาจากต้นไม้อีกครั้ง ตอนนั้นเขากำลังนั่งจกอาหารในชามที่เคธี่วางทิ้งเอาไว้ให้เข้าปากอย่างเอร็ดอร่อยเช่นเคย แต่ทว่ามีบางอย่างที่แปลกออกไป! ลิลเรดหยุดกินอาหารเป็นพักๆ แล้วค่อยๆ โน้มตัวไปด้านหลังช้าๆ ราวกับว่ากำลังเคลิ้มหลับ... พอสักพักก็สะดุ้งเหมือนรู้ตัว ก่อนจะรีบพยุงร่างกลับมาทรงตัวนั่งหลังตรงใหม่และเริ่มขยับขากรรไกรเคี้ยวอาหารหนุบหนับ 2-3 ครั้งก่อนที่ร่างจะเริ่มโน้มตัวไปด้านหลังอีก ตอนนั้นเองเคธี่ก็เริ่มจะพอเข้าใจและนึกได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ทั้งหมดนี้คงเป็นผลจากฤทธิ์ลูกแพร์หมักเมื่อวานของเธอแหงๆ ใช่แล้ว! ลิลเรดกำลังเมาค้าง
เคลิ้มๆ ลอยๆ จู่ๆ โลกก็หมุนๆ อยากนอนปรื้อๆๆๆๆ
.
“ตายแล้ว! ฉันบังเอิญทำกระรอกเมาซะแล้ว”
เคธี่กล่าว
.
เง้อ! อีกแย้ว หมุนๆๆๆๆ
.
ลิลเรดยังคงสามารถปีนป่ายต้นไม้ได้เหมือนอย่างเคย แต่ทว่าสติสตังและการทรงตัวของเขากลับไม่มั่นคงเท่าไหร่นัก ฤทธิ์แอลกอฮอลล์ทำให้เขาเมาหนัก เพื่อความปลอดภัยนายต้องไม่ปีนป่ายขณะมีอาการมึนเมานะเดี๋ยวถูกจับปรับไม่รู้ด้วยนา...
.
อย่างไรก็ตามสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นทำให้เคธี่เริ่มเป็นห่วงลิลเรดกระรอกตัวอ้วนแล้วล่ะ เขาอาจจะไม่ปลอดภัยหากถูกล่า... การประคองสติและต้องแบกร่างอ้วนๆ ให้พ้นวิถีนักล่าไปพร้อมๆ กันในขณะมึนเมา ลิลเรดมีสิทธิ์กลายเป็นอาหารมื้อจุกๆ ของเหล่านักล่าได้ง่ายๆ เคธี่จึงตัดสินใจโยนลูกแพร์ทั้งหมดทิ้งลงในถังขยะไม่เสียดายของแล้ว
หงายเงิบ! ฟิ้ว.....
.
“ฉันดีใจมากที่ได้เห็นลิลเรดกลับมากินอาหารที่สวนหลังบ้านของฉันอีกครั้งในเช้าวันถัดมา ในสภาพที่ยังคงเมาค้างอยู่นิดหน่อย ก่อนหน้านั้นฉันค่อนข้างเป็นกังวลมากเป็นห่วงเขาไม่น้อย แต่หลังจากวันนั้นลิลเรดก็เริ่มสร่างเมากลับมากินอาหารพร้อมกับท่าทางที่ดูสดชื่นกระปรี่กระเปร่าเป็นปกติได้อีกครั้ง”
เคธี่กล่าว
.
กินต่อไม่รอแล้วนะ... เมาไม่ปีน โดนจับไม่คุ้มเด้อ!
.
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่กระรอกสนในใจแอลกอฮอล์ ตามปกติแล้วกระรอกป่าก็มักจะกินผลไม้หมักในป่าจนเมาแอ๋อยู่บ่อยครั้ง แต่ถึงอย่างนั้นเคธี่ก็จดจำเหตุการณ์ครั้งนี้เอาไว้เป็นบทเรียน เธอจะไม่ให้อาหารลิลเรดโดยไม่ตรวจเช็คอีกแล้ว เคธี่คงรู้สึกเสียใจมากแน่ๆ ถ้าลิลเรดป่วยหรือต้องกลายเป็นอาหารของนักล่าเพราะอาหารของเธอ
.
อย่างไรก็ตามเมื่อมองย้อนกลับไปในตอนที่ลิลเรดกำลังเมาเอ๋อยู่... เขาก็ดูได้ปลดปล่อยเหมือนกันนะ! เคลิ้มๆ เคว้งๆ ลอยๆ เกือบหัวทิ่มแน่ะ แต่อย่างไรแล้วเด็กๆ อายุไม่ถึง 18 ปี เห็นแล้วอย่าเอาลิลเรดเป็นตัวอย่างนะครับ รอให้โตและพร้อมดูแลตัวเองได้แล้วค่อยมาคิดอีกทีนะว่าอยากจะลองเมาดูมั้ย แต่เชื่อดิกินน้ำผลไม้อร่อยกว่าเยอะ!
.
“ฉันคิดว่านี่มันปี 2020 แล้วกระรอกเองก็คงอยากจะปลดปล่อยเหมือนกันกับพวกเราบ้างนั่นแหละ”
เคธี่กล่าว
.
.
เกร็ดความรู้เก็บมาฝาก
แพร์ (European Pear) เป็นผลไม้เมืองหนาว มีถิ่นกำเนิดในยุโรป โดยมีหลักฐานทางโบราณคดีระบุว่า ได้มีการนำแพร์ที่เป็นพืชป่ามาปลูกเป็นพืชสวน จากหลักฐานในยุโรปสมัยยุคหินใหม่และยุคบรอนซ์ การปลูกแพร์มีบันทึกในเอกสารของกรีกโบราณและจักรวรรดิโรมัน เป็นไม้ยืนต้น ใบรูปไข่ ผิวใบเรียบ กลีบดอก 5 กลีบ ขนาดผลใกล้เคียงกับแอปเปิล เปลือกบาง สุกแล้วเนื้อนิ่มมาก ฉ่ำน้ำ รสชาติหวานอมเปรี้ยวและหอม เป็นพืชคนละสปีชีส์กับสาลี่ แพร์มีหลายพันธุ์ แต่พันธุ์ที่นิยมในตลาดมากที่สุดคือ Williams pear หรือเรียกว่า Bartlett ในสหรัฐและแคนาดา
.
.
.
.
ช่วยกดไลก์ กดแชร์ เป็นกำลังใจให้ Dog’s Clip ด้วยนะครับ
หากมีประสบการณ์ หรือเรื่องราวที่น่าสนใจของเหล่าเพื่อนสัตว์
อย่าลืมส่งมาแบ่งปันด็อกคลิปนะครับ เรื่องราวของคุณอาจสร้างแรงบันดาลใจ
หรือช่วยให้เหล่าเพื่อนสัตว์มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นได้
กดเพื่อเข้าร่วมกลุ่มด็อกคลิป , กดเพื่อส่งเรื่องราวของคุณ หรือติดแฮชแท็ก #dogsclip
..................................................................
บทความโดย dogsclip.com
“บทความถูกรวบรวมและเรียบเรียงขึ้นใหม่ด้วยสำนวนของด็อกคลิป บทความมีลิขสิทธิ์ห้ามมิให้ผู้ใดคัดลอก และ หรือ ดัดแปลงนำไปเผยแพร่ต่อเพื่อสร้างรายได้ก่อนได้รับอนุญาต”
.
.
