ตามปกติแล้วเจ้าหน้าที่ขององค์กรช่วยเหลือสัตว์ Mass Audubon Wellfleet Bay Wildlife Sanctuary หรือ MAWBWS ในเมืองเซาท์เวลเฟล็ต รัฐแมสซาชูเซตส์ ประเทศสหรัฐอเมริกา มักจะได้รับแจ้งให้ลงพื้นที่เพื่อเข้าช่วยเหลือเต่าทะเลที่กำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายอยู่บ่อยครั้ง แต่ทว่าเหตุการณ์ครั้งล่าสุดกลับทำให้พวกเขารู้สึกว่าเป็นการช่วยเหลือที่ท้าทายมากอีกครั้งหนึ่ง เนื่องจากพวกเขาต้องทำงานภายใต้แรงกดดันเมื่อต้องรับมือกับภารกิจช่วยเหลือที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
.
ย้อนกลับไปเมื่อช่วงเดือนพฤศจิกายน พ.ศ.2564 ที่ผ่านมา เจ้าหน้าที่ MAWBWS ได้มีโอกาสเข้าช่วยเหลือเต่าหญ้าซึ่งเป็นสัตว์ทะเลสถานะใกล้สูญพันธุ์บริเวณอ่าวเคปคอด เต่าหญ้าตัวดังกล่าวถูกพบอยู่ในสภาพที่น่าเวทนา หลังกลืนเชือกลูกโป่งเศษขยะจากน้ำมือมนุษย์เข้าไปเกือบทั้งหมด เหลือเพียงส่วนปลายเชือกอีกด้านหนึ่งที่ยังคงคาอยู่ที่ปากของเต่าหญ้า เป็นหลักฐานให้มนุษย์ใจดีสังเกตเห็นก่อนยื่นมือช่วย
.
.
หลังจากที่พบตัวเจ้าหน้าที่ได้เข้าตรวจสอบและประเมินว่าปัญหาที่เกิดขึ้นกับเต่าหญ้าผู้โชคร้ายเกินความสามารถที่จะช่วยเหลือได้ในตอนนั้น จึงตัดสินใจพาเต่าหญ้าตัวดังกล่าวเดินทางมารักษาที่โรงพยาบาลเต่าทะเลในความดูแลของพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำนิวอิงแลนด์แทน ซึ่งที่นั่นเต่าหญ้าจะถูกดูแลเป็นอย่างดีโดยเจ้าหน้าที่ผู้เชี่ยวชาญ
.
ทันทีที่เดินทางมาถึงสัตวแพทย์ได้เร่งตรวจร่างกายให้กับเต่าหญ้าก่อนได้พบว่า อุณหภูมิร่างกายของเขาลดต่ำลงมากอย่างผิดปกติ มีภาวะขาดน้ำและเลือดจาง ส่วนเชือกลูกโป่งที่เต่าหญ้ากินเข้าไปสัตวแพทย์ไม่สามารถช่วยเหลือดึงออกมาได้ในทันที เพราะเกรงว่าทางเดินอาหารของเต่าหญ้าจะได้รับบาดเจ็บ สัตวแพทย์ทำได้เพียงแค่ตัดเชือกส่วนเกินออกและวางแผนสำหรับการรักษาด้วยวิธีผ่าตัดเพื่อนำส่วนที่เหลืออยู่ภายในท้องออก แต่การรักษาจะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อเต่าหญ้ามีสภาพร่างกายที่พร้อมมากกว่านี้
.
“เราต้องรอให้อาการของเขาดีขึ้นและทรงตัวอย่างน้อยประมาณหนึ่งสัปดาห์ เพื่อให้แน่ใจว่าสภาพร่างกายของเขาจะแข็งแรงพร้อมรับมือกับการผ่าตัดใหญ่ได้จริง ๆ แต่สำหรับในตอนนี้เราจะต้องรักษาและดูแลเขาด้วยวิธีบำบัด ยาปฏิชีวนะ อาหารที่มีประโยชน์และการให้ความอบอุ่นที่เพียงพอกับเขาก่อน”
ดร.ชาร์ลส์ อินนิส (Dr. Charles Innis) ผู้อำนวยการด้านสุขภาพสัตว์ของโรงพยาบาลเต่าทะเลกล่าว
.
กระทั่งเมื่อวันที่ 8 ธันวาคม พ.ศ.2564 ร่างกายเต่าหญ้าผู้โชคร้ายก็แข็งแรงพร้อมสำหรับการรักษาด้วยวิธีการผ่าตัด ดร.ชาร์ลส์ระบุว่าการผ่าตัดครั้งนี้เป็น “การผ่าตัดที่ยากและอันตรายมาก”
.
.
การผ่าตัดเริ่มต้นขึ้นในช่วงบ่ายและสิ้นสุดลงในช่วงเย็นของวันเดียวกัน ดร.ชาร์ลส์และทีมสามารถนำเชือกลูกโป่งออกจากลำไส้และกระเพาะอาหารของเต่าหญ้าผู้โชคร้ายได้สำเร็จ พร้อมกลับได้พบความจริงที่ทำให้ต้องตกใจ! เมื่อหลังการรักษาด้วยวิธีผ่าตัดพบว่าเชือกลูกโป่งที่ได้จากลำไส้และกระเพาะอาหารของเต่าหญ้ามีความยาวมากถึง 230 เซนติเมตร! ซึ่งคลาดเคลื่อนไปมากกว่าที่ดร.ชาร์ล ประเมินเอาไว้ว่าน่าจะมีความยาวเพียงแค่ 80 เซนติเมตรเท่านั้น
.
ขณะทำการรักษา
.
เชือกลูกโปงบางส่วนเต่าหญ้ากินเข้าไป
.
“ร่างกายของเต่าฟื้นตัวอย่างรวดเร็วหลังจากที่ได้รับการผ่าตัด เขาเริ่มกินอาหารได้แล้วในตอนนี้ แต่ยังต้องควบคุมอาหารอยู่เพื่อหลีกเลี่ยงอาการแทรกซ้อนที่อาจจะเกิดขึ้นได้ในระหว่างพักฟื้นหลังการผ่าตัด”
อดัม เคนเนดี (Adam Kennedy) ผู้จัดการฝ่ายช่วยเหลือและฟื้นฟูของพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำกล่าว
.
ปัจจุบันเต่าหญ้าผู้ที่เคยโชคร้ายร่างกายฟื้นตัวดีขึ้นจนปกติดีแล้ว เจ้าหน้าที่คาดหวังว่าจะสามารถปล่อยเขากลับคืนสู่ท้องทะเลได้อีกครั้งในช่วงฤดูร้อนของปี พ.ศ.2565 ที่กำลังจะมาถึงนี้
.
.
เจ้าหน้าที่ของพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำนิวอิงแลนด์ยังให้ข้อมูลเพิ่มเติมอีกว่า เราอาจจะได้พบเห็นเต่าทะเลที่ต้องตกอยู่ในสภาพน่าเวทนาแบบนี้อีกและอาจจะเพิ่มมากขึ้นด้วย เนื่องจากในทุก ๆ ปีปริมาณขยะพลาสติกกว่า 14 ล้านตันถูกทิ้งลงทะเล ซึ่งผลที่ตามมากำลังสร้างปัญหาและผลเสียมากมายต่อชีวิตเพื่อนสัตว์ใต้ท้องทะเลโดยเฉพาะเต่า
.
ในปี พ.ศ.2564 ที่ผ่านมา พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำนิวอิงแลนด์ได้ช่วยชีวิตเต่าทะเลที่กินเศษขยะพลาสติกเข้าไปแล้วมากกว่า 500 ตัว และส่วนใหญ่พบว่าเป็นเต่าหญ้าซึ่งเป็นสัตว์ทะเลที่มีสถานะใกล้สูญพันธุ์
.
.
ด้วยผลกระทบร้ายแรงที่กำลังเป็นภัยเงียบซึ่งจะยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้นในอนาคต เจ้าหน้าที่ที่กำลังทำงานเพื่อช่วยเหลือสัตว์ทะเลและอนุรักษ์ทรัพยากรท้องทะเลจึงได้พยายามรณรงค์ให้ผู้คนตระหนักถึงปัญหา พร้อมกับขอความร่วมมืองดทิ้งขยะลงทะเล โดยเฉพาะอย่างยิ่งเศษขยะที่มีเชือกเป็นส่วนประกอบเพราะเสี่ยงที่จะทำลายลำไส้และสร้างความทุกข์ทรมานให้กับสัตว์ทะเลมากที่สุดด้วย ทั้งนี้การช่วยเหลือและรักษายังจำเป็นต้องใช้เวลา ทรัพยากรและความทุ่มเทอย่างมากด้วย
.
“เป็นเรื่องน่ายินดีมากที่เราช่วยเหลือนำเชือกลูกโป่งออกจากท้องของเต่าหญ้าผู้โชคร้ายได้อย่างปลอดภัย ก่อนที่จะเกิดความเสียหายถาวรต่อระบบทางเดินอาหารของเขา”
ดร.เมลิสสา จ็อบลอน (Dr. Melissa Joblon) หนึ่งในทีมสัตวแพทย์ของโรงพยาบาลเต่าทะเลกล่าว
.
ความเห็นแก่ตัวและมักง่ายเพียงแค่ชั่ววูบทำให้หลายคนตัดสินใจทิ้งขยะโดยไม่แม้จะหยุดคิด แต่ทว่าผลกระทบที่ตามมากลับทำลายสิ่งแวดล้อมและทำร้ายเหล่าเพื่อนสัตว์ในท้องทะเลอย่างคาดไม่ถึง แบบนี้ไม่น่ารักเลยนะครับ มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตทรงภูมิปัญญา คงจะดีกว่าหากมนุษย์นำปัญญานั้นมาใช้เพื่อดูแลสิ่งแวดล้อมและเพื่อนสัตว์นะครับ
.
.
.
.
ช่วยกดไลก์ กดแชร์ เป็นกำลังใจให้ Dog’s Clip ด้วยนะครับ
หากมีประสบการณ์ หรือเรื่องราวที่น่าสนใจของเหล่าเพื่อนสัตว์
อย่าลืมส่งมาแบ่งปันด็อกคลิปนะครับ เรื่องราวของคุณอาจสร้างแรงบันดาลใจ
หรือช่วยให้เหล่าเพื่อนสัตว์มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นได้
กดเพื่อเข้าร่วมกลุ่มด็อกคลิป , กดเพื่อส่งเรื่องราวของคุณ หรือติดแฮชแท็ก #dogsclip
..................................................................
บทความโดย dogsclip.com
“บทความถูกรวบรวมและเรียบเรียงขึ้นใหม่ด้วยสำนวนของด็อกคลิป บทความมีลิขสิทธิ์ห้ามมิให้ผู้ใดคัดลอก และ หรือ ดัดแปลงนำไปเผยแพร่ต่อเพื่อสร้างรายได้ก่อนได้รับอนุญาต”
.
.
