เมื่อช่วงต้นเดือนกุมภาพันธ์ 2564 ที่ผ่านมา “พาเวล คาลูซิแอ็ก” (Paweł Kałuziak) และ “กูชิโอ” (Gucio) น้องหมาสายพันธุ์โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ เพศผู้ ขนสีทอง เพื่อนรักสี่ขาของเขาได้ออกไปเดินเล่นบริเวณชายป่าใกล้บ้านในประเทศโปแลนด์ ซึ่งปกติแล้วในบริเวณดังกล่าวจะค่อนข้างเงียบสงบเนื่องจากอยู่ห่างไกลจากชุมชนทำให้ประชาชนส่วนใหญ่จึงไม่นิยมแวะเข้าไปเท่าไหร่นัก แต่นั่นกลับเป็นข้อดีที่ทำให้พาเวลสามารถปลดสายจูงปล่อยให้กูชิโอสามารถวิ่งเล่นและสำรวจสิ่งต่าง ๆ รอบตัวในระหว่างเดินเล่นได้อย่างอิสระ ที่ผ่านมาทั้งสองเคยแวะไปเดินเล่นที่นั่นหลายครั้งจนกูชิโอคุ้นชินกับเส้นทางแล้ว
.
ทุกครั้งที่พาเวลได้มอบอิสระปลดสายจูงปล่อยให้กูชิโอได้วิ่งเล่นและเดินสำรวจสิ่งต่าง ๆ รอบตัวระหว่างทางเดินเล่นบริเวณชายป่า กูชิโอจะเป็นเด็กดีรู้เวลา หากเดินเล่นจนพอใจหรือได้ยินเสียงเรียกก็จะรีบวิ่งกลับไปหาพาเวลเสมอ แต่ในวันนั้นกลับแปลกไปกูชิโอแยกตัวหายไปนานจนผิดสังเกต ด้วยความเป็นห่วงพาเวลจึงเริ่มตะโกนเรียกชื่อกูชิโออย่างเคยเพื่อให้เขารีบกลับมา แต่ทว่าหลังจากสิ้นเสียงเรียกหลายครั้งกลับไร้เสียงหรือการเคลื่อนไหวในระยะใกล้ของกูชิโอตอบกลับ นั่นทำให้พาเวลเริ่มใจเสียกังวลว่าจะเกิดเรื่องร้ายขึ้นกับเพื่อนรักสี่ขาของเขา
.
“กูชิโอจะหาทางวิ่งกลับมาหาผมได้เองทุกครั้งเมื่อผมเริ่มเรียกชื่อเขา แต่ในวันนั้นผมเรียกชื่อเขาอยู่หลายครั้งทว่าเขากลับไม่ได้วิ่งกลับมาหาผม ตอนนั้นผมคิดว่ามีบางอย่างผิดปกติไปและในใจก็เริ่มรู้สึกเป็นกังวล”
พาเวลกล่าว
.
พาเวลพยายามตะโกนเรียกชื่อ "กูชิโอ" อยู่นานพอสมควร ก่อนจะตัดสินใจเริ่มออกเดินตามหา แต่ทว่าก็ไม่ง่ายเลยพาเวลใช้เวลาเดินไปรอบ ๆ ตามแนวรัศมีจากจุดสุดท้ายที่ยืนรอกูชิโอเกือบตลอดช่วงบ่าย แต่ทว่าเขากลับไม่พบร่องรอยของกูชิโอเลย หลังจากนั้นพาเวลจึงเริ่มเดินเข้าไปสอบถามกับเพื่อนบ้านและคนในชุมชนที่เดินผ่านมาตามแนวชายป่า แต่ก็ไม่มีใครได้เห็นหรือพบเบาะแสเลย...
.
อย่างไรก็ตามพาเวลไม่ย่อท้อยังคงออกเดินตระเวนตามหากูชิโอไปเรื่อย ๆ ไม่ยอมหยุดกระทั่งเวลาผ่านไปนานครบสัปดาห์ ร่องรอยการหายตัวไปของเพื่อนสี่ขาของเขาก็ยังคงไม่ปรากฎ นั่นทำให้สภาพจิตใจของพาเวลย่ำแย่ลงเรื่อย ๆ ยิ่งนานวันความคิดถึงก็ถาโถมความกังวลก็ยิ่งเพิ่มทวีคูณ เขาหวั่นใจกลัวกูชิโอจะได้รับอันตรายและอาจจะกำลังรอให้เขาไปช่วยอยู่ พาเวลปฏิเสธการพักผ่อนเพื่อเดินออกจากบ้านไปตามหาและสอบถามกับใครก็ตามที่อาจจะได้พบกับกูชิโอ เขาต้องการพาเพื่อนรักสี่ขากลับบ้านอย่างปลอดภัยอีกครั้ง
.
“ผมไม่เคยหมดหวัง ผมมีความหวังเสมอว่าจะได้เจอกับกูชิโออีกครั้ง แต่ทว่าเวลาก็ไม่เคยรอช้าจากชั่วโมงเป็นวัน จากวันกลายเป็นสัปดาห์และกำลังนานขึ้นเรื่อย ๆ”
พาเวลกล่าว
.
.
กระทั่งเวลาผ่านไปนานจนครบเดือน “ดิเอโก” (Diego) น้องหมาสายพันธุ์แจ็ครัสเซลเทอร์เรียตัวเตี้ยที่กำลังอยู่ระหว่างการเดินเล่นกับนายรักบริเวณชายป่าที่ห่างไกลชุมชนใกล้ ๆ กับจุดที่กูชิโอเคยหายตัวไป สัมผัสได้ถึงกลิ่นและความผิดปกติบางอย่างบนทางที่เดินผ่าน ด้วยความแสนรู้และช่างสงสัยดิเอโกจึงเดินตามกลิ่นและความผิดปกตินั้นไปเรื่อย ๆ เพื่อสำรวจขณะที่เขากำลังอยู่ในสายจูง...
.
ดิเอโกทำดื้อรั้นดึงต้านแรงสายจูง ยืนยันที่จะพานายรักไปอีกทางเพื่อไขข้อสงสัยคาใจที่ปลายทาง โชคดีที่นายรักเข้าใจและยอมเดินตามดิเอโกไป ไม่นานนักดิเอโกก็พานายรักของเขาไปพบกับเรื่องที่น่าตกใจ!
.
ดิเอโกพานายรักไปพบกับหลุมลึกที่ซ่อนอยู่กลางป่าซึ่งอยู่ห่างจากทางเดินปกติไปพอสมควรและเบื้องล่างก็มีสิ่งมีชีวิตสี่ขาที่น่าสงสารกำลังส่งสายตาเศร้า อ้อนวอนขอความเห็นใจขอร้องการช่วยเหลืออยู่ เจ้าสี่ขาผู้โชคร้ายมีขนสีทองสภาพร่างกายกำลังย่ำแย่มาก ทั้งผอมแห้งและใกล้หมดแรงเต็มที สี่ขาผู้โชคร้ายพยายามส่งเสียงเห่าร้องจากก้นหลุมแต่ทว่าเสียงที่ดังออกมาก็แผ่วเบาเหลือเกิน ใช่ครับ! เขาคือ "กูชิโอ" น้องหมาของพาเวลที่หายตัวไปนานนับเดือน
.
การรอดชีวิตของกูชิโอคือปาฎิหาริย์อย่างแท้จริง เขาอดทนรอนายรักในหลุมลึกกลางป่าที่ยากจะมีใครเดินผ่านมาเจอ ความโชคร้ายกักขังกูชิโอและพยายามต้อนให้เขายอมจำนน แต่ทว่าหัวใจของกูชิโอกลับไม่ยอมแพ้ ยังคงเข้มแข็งดั่งนักสู้ อดทนต่อสภาพอากาศ จิตใจที่กำลังหวาดหวั่นและร่างกายที่หิวโหยเริ่มอ่อนแรงลงในทุก ๆ นาที กระทั่งเพื่อนสี่ขาดิเอโกได้นำพาความช่วยเหลือและความหวังมาให้อีกครั้ง!
.
หลังจากที่ดิเอโกและนายรักได้พบกับกูชิโอ พวกเขาก็เร่งเดินออกจากป่าแล้วมุ่งหน้ากลับบ้านเพื่อแบกบันไดย้อนกลับไปช่วยกูชิโอทันที การช่วยเหลือค่อนข้างทุลักทุเลเนื่องจากกูชิโอไร้เรี่ยวแรง ชายใจดีนายรักของดิเอโกต้องแบกร่างของกูชิโอด้วยความระมัดระวังและในที่สุดเขาก็สามารถช่วยกูชิโอกลับขึ้นมาจากหลุมลึกได้สำเร็จ
.
ชายใจดีนายรักของดิเอโกได้พาน้องหมาขนทองผู้โชคร้ายกลับมาดูแลต่อที่บ้านและทันทีที่ภรรยาของเขาได้เห็นน้องหมาผู้โชคร้ายเธอก็จำได้ทันทีว่าเขาคือ "กูชิโอ" น้องหมาสุดรักของพาเวลเพื่อนบ้าน ซึ่งได้หายตัวไปนานหลายสัปดาห์แล้ว ดังนั้นเธอจึงเร่งแจ้งข่าวดีให้กับพาเวลทราบทันที!
.
“ตอนแรกผมเองก็ไม่อยากจะเชื่อเธอเท่าไหร่ แต่เมื่อผมเดินทางไปที่บ้านของพวกเขาและได้เห็นน้องหมาผอมโซที่กำลังขดตัวนอนอยู่บนพื้นบ้านของพวกเขาผมก็จำได้ทันที ผมดีใจจนตัวสั่น ก่อนจะประคองตัวเองไม่ไหวแล้วทรุดลงไปคุกเข่าและกอดกูชิโอเอาไว้ในอ้อมกอด เขาดูอ่อนแรงและผอมมาก ๆ การที่ได้เขากลับคืนมาอีกครั้งทำให้ผมมีความสุขมากที่สุดในชีวิตเลยล่ะ ”
พาเวลกล่าว
.
.
พาเวลสันนิษฐานว่า กูชิโอน่าจะถูกขังอยู่ในหลุมลึกนั้นประมาณ 32 วัน โดยกินน้ำจากหิมะที่ละลายเพื่อประทังชีวิตให้รอด พาเวลกล่าวขอบคุณสำหรับน้ำใจและความช่วยเหลือจากเพื่อนบ้านอย่างสุดซึ้ง ก่อนจะพากูชิโอกลับไปดูแลต่อที่บ้าน
.
“ผมคิดถึงเขามาก สำหรับผมแล้วมันเหมือนกับว่าเราได้สมาชิกในครอบครัวที่หายตัวไปกลับคืนมาอีกครั้ง”
พาเวลกล่าว
.
ตอนนี้อาการของกูชิโอเริ่มดีขึ้นเรื่อย ๆ และเขาก็ไม่เคยลืมว่าใครคือคนสำคัญที่ช่วยเขาออกมาจากหลุมลึกที่เต็มไปด้วยฝันร้าย ก่อนพาเขากลับบ้านสู่อ้อมกอดครอบครัวที่รักได้อีกครั้ง
.
ล่าสุด ! เมื่อช่วงต้นเดือนเมษายนที่ผ่านมา พาเวลได้พาน้องหมากูชิโอไปพบกับดิเอโกน้องหมาตัวน้อยที่ช่วยชีวิตเขาเอาไว้ด้วย ขณะที่น้องหมาทั้งสองตัวกำลังวิ่งเล่นกันอย่างสนุกสนานในวันที่อากาศแจ่มใส พาเวลก็ตระหนักว่าช่วงเวลาแห่งความสุขแบบนี้คงเกิดขึ้นไม่ได้เลยหากไม่มีดิเอโกและนายรักของเขา!
.
กูชิโอได้รับโอกาสที่สองในการมีชีวิตและขณะเดียวกันเขาก็ได้เพื่อนใหม่ด้วย!
.
.
.
.
.
ช่วยกดไลก์ กดแชร์ เป็นกำลังใจให้ Dog’s Clip ด้วยนะครับ
หากมีประสบการณ์ หรือเรื่องราวที่น่าสนใจของเหล่าเพื่อนสัตว์
อย่าลืมส่งมาแบ่งปันด็อกคลิปนะครับ เรื่องราวของคุณอาจสร้างแรงบันดาลใจ
หรือช่วยให้เหล่าเพื่อนสัตว์มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นได้
กดเพื่อเข้าร่วมกลุ่มด็อกคลิป , กดเพื่อส่งเรื่องราวของคุณ หรือติดแฮชแท็ก #dogsclip
..................................................................
บทความโดย dogsclip.com
“บทความถูกรวบรวมและเรียบเรียงขึ้นใหม่ด้วยสำนวนของด็อกคลิป บทความมีลิขสิทธิ์ห้ามมิให้ผู้ใดคัดลอก และ หรือ ดัดแปลงนำไปเผยแพร่ต่อเพื่อสร้างรายได้ก่อนได้รับอนุญาต”
.
.
