ตั้งแต่วันแรกที่ “ราล์ฟ” (Ralph) และ “แพทริเซีย ดอร์น” (Patricia Dorn) สองสามีภรรยาได้พบกับ “ฮาร์ลีย์” (Harley) น้องหมาสายพันธุ์โกลเด้นดูเดิ้ล พวกเขาก็รับรู้ได้ทันทีว่าเขามีบางอย่างที่พิเศษกว่าน้องหมาตัวอื่น ๆ
.
.
หลังจากที่ได้อุปการะฮาร์ลีย์นานระยะหนึ่งครอบครัวก็ได้พบว่าฮาร์ลีย์มีนิสัยดีเป็นมิตรกับเพื่อนใหม่ได้เสมอ อีกทั้งยังสามารถเข้ากับเด็กและสัตว์อื่น ๆ ได้เป็นอย่างดีด้วย ครอบครัวจึงตัดสินใจพาฮาร์ลีย์ไปเข้ารับการฝึกฝนเพื่อให้เขากลายเป็นน้องหมานักบำบัด แน่นอนว่าฮาร์ลีย์ก็ชอบมากซะด้วย ซึ่งในเวลาต่อมาเขาก็ทำสำเร็จสามารถผ่านการทดสอบ ได้รับการรับรองให้เป็นน้องหมานักบำบัดเต็มตัว!
.
หลังจากนั้นงานสนุก ๆ ของฮาร์ลีย์ก็เริ่มต้นขึ้น เขาได้มีโอกาสเข้าไปพบปะกับผู้สูงอายุมากหน้าหลายตาในบ้านพักคนชราเพื่อสร้างรอยยิ้มและเสียงหัวเราะให้กับพวกเขา แต่ช่วงเวลาที่ทำให้เขามีความสุขมากที่สุดสำหรับงานนี้คือการได้แวะเข้าไปเยี่ยมเด็ก ๆ ที่ห้องสมุดชุมชนใกล้บ้าน
.
.
“เรารับรู้และมั่นใจว่าฮาร์ลีย์เป็นน้องหมาที่มีจิตใจดีได้ตั้งแต่ตอนที่เขายังเป็นลูกหมาตัวน้อย ฮาร์ลีย์สามารถเข้ากับเด็กและสัตว์ตัวอื่น ๆ ได้เป็นอย่างดี เขาชอบสร้างมิตรภาพกับเพื่อนใหม่เสมอ”
ราล์ฟกล่าว
.
กระทั่งเมื่อช่วงปลายเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2564 ที่ผ่านมา ครอบครัวดอร์นก็ได้มีโอกาสเดินทางไปพักผ่อนที่ทะเลสาบเพลแฮม ในเมืองคัลเปเปอร์ รัฐเวอร์จิเนีย ประเทศสหรัฐอเมริกา แต่แล้วจู่ ๆ ในวันนั้นฮาร์ลีย์ก็ได้หายตัวออกจากที่พักไปนานผิดปกติจนทำให้ราล์ฟคุณพ่อของเขาเริ่มรู้สึกเป็นกังวัลใจ
.
ราล์ฟพยายามส่งเสียงเรียกหาฮาร์ลีย์ให้กลับเข้าที่พัก แต่ทว่าเมื่อสิ้นเสียงเรียกนับสิบครั้งก็ยังคงไร้วี่แววเสียงตอบกลับจากฮาร์ลีย์ นั่นทำให้ราล์ฟตัดสินใจเดินออกจากที่พักเพื่อตามหา... ขณะที่กำลังกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ระหว่างตามหาราล์ฟก็ต้องรู้สึกตกใจเป็นอย่างมากเมื่อได้เห็นฮาร์ลีย์กำลังว่ายน้ำอยู่กลางทะเลสาบซึ่งอยู่ห่างจากฝั่งประมาณ 60 เมตร ก่อนจะสังเกตเห็นสิ่งมีชีวิตตัวน้อยที่ดูคล้ายลูกกวางกำลังพยายามตะเกียกตะกายเพื่อลอยคออยู่ในน้ำข้าง ๆ กับฮาร์ลีย์
.
.
.
ขณะที่ราล์ฟกำลังอยู่ในอาการตกใจและสงสัย ฮาร์ลีย์ก็เร่งว่ายน้ำนำทางลูกกวางตัวน้อยกลับเข้าฝั่งและพรางหันกลับไปมองลูกกวางตัวน้อยเป็นระยะ ๆ เพื่อให้แน่ใจว่าลูกกวางยังคงปลอดภัยดีและกำลังว่ายน้ำตามมา ไม่กี่วินาทีทั้งสองก็กลับถึงฝั่งได้อย่างปลอดภัย แต่ทว่าลูกกวางน้อยมีอาการอ่อนแรง ตัวสั่นเทาจากความหนาวเย็นและหวาดกลัวจนก้าวเท้าเดินต่อไม่ไหว เมื่อฮาร์ลีย์เห็นดังนั้นก็ไม่รอช้าเดินเข้าไปใกล้ ๆ แล้วก้มหัวต่ำลงใช้จมูกของเขาออกแรงช่วยดันตัวลูกกวางน้อยขึ้นเนินดินจนขึ้นไปบนฝั่งได้สำเร็จ จากนั้นฮาร์ลีย์ก็เริ่มใช้ลิ้นเลียบนตัวลูกกวางน้อยหวังช่วยทำให้ตัวแห้งและปลอบโยนให้รู้สึกดีขึ้น ฮาร์ลีย์ดูแลลูกกวางน้อยราวกับพ่อลูกอ่อนที่ดูแลลูกน้อย
.
.
.
“ฮาร์ลีย์ยืนยันที่จะไม่ทอดทิ้งลูกกวางตัวน้อยเอาไว้ที่นั่นลำพัง เขามีท่าทีเป็นห่วงพยายามปลอบโยนโดยใช้ลิ้นเลียไปตามลำตัวลูกกวางและคอยอยู่ใกล้ ๆ ไม่ยอมห่างเลย”
ราล์ฟกล่าว
.
.
.
.
ราล์ฟได้แต่อึ้ง! ยืนดูพฤติกรรมที่น่ารักและแสนดีที่ฮาร์ลีย์ปฏิบัติกับลูกกวางตัวน้อยนานหลายนาที กระทั่งเขาสังเกตเห็นแม่กวางปรากฏตัวที่บริเวณหลังต้นไม้ใหญ่ในระยะไม่ไกลจากจุดที่เขายืนอยู่มากนัก ดังนั้นเพื่อทำให้ทุกอย่างถูกต้องราล์ฟจึงพาฮาร์ลีย์ถอยห่างออกจากลูกกวางตัวน้อย แน่นอนว่าฮาร์ลีย์ไม่ยอมง่าย ๆ จนต้องบังคับให้เข้าไปรออยู่ในบ้าน จากนั้นก็ปล่อยให้ลูกกวางตัวน้อยเดินกลับไปอยู่ในความดูแลของแม่กวางอย่างที่ควรจะเป็น
.
.
.
เรื่องราวควรจะจบลงเมื่อแม่ลูกได้กลับไปอยู่ในอ้อมกอดของกันและกัน แต่ทว่ากลับไม่ใช่ เรื่องที่น่าเหลือเชื่อยังได้เกิดขึ้นอีกครั้ง! ในเช้าวันถัดมาฮาร์ลีย์รีบวิ่งขึ้นไปเกาะที่ขอบหน้าต่าง ก่อนจะย้ายจากบานหนึ่งไปอีกบานหนึ่งอย่างบ้าคลั่งคล้ายกับว่ากำลังเห็นอะไรบางอย่างที่น่าตื่นเต้น ซึ่งนั่นทำให้ราล์ฟเกิดสงสัยและตัดสินใจเดินออกไปสำรวจรอบ ๆ ที่พัก ราล์ฟไม่เจออะไรแต่ทว่าได้ยินเสียงกวางร้องก่อนที่เขาจะปล่อยให้ฮาร์ลีย์วิ่งตามเสียงนั้นไป
.
.
“ฮาร์ลีย์วิ่งเข้าไปในแนวต้นไม้รกข้างที่พักและเขาก็พบกับลูกกวางที่ช่วยชีวิตไว้เมื่อวาน เด็กน้อยหยุดร้องทันทีที่ได้เห็นฮาร์ลีย์ปรากฎตัว ทั้งสองเริ่มกระดิกหางและพยายามดมกลิ่นของกันและกัน”
ราล์ฟกล่าว
.
.
ทั้งสองสื่อสารกันด้วยภาษากาย จากนั้นอีกไม่กี่นาทีก็ดูเหมือนว่าบทสนทนาที่เพิ่งจบลงได้ช่วยทำให้ฮาร์ลีย์คลายความกังวลใจลงได้มาก คล้ายรับรู้ว่าลูกกวางตัวน้อยปลอดภัยและได้รับการดูแลที่ดี ปฎิสัมพันธ์อ่อนโยนที่เกิดขึ้นระหว่างฮาร์ลีย์และลูกกวางน้อยทำให้ราล์ฟที่กำลังเฝ้ามองอยู่ห่าง ๆ มั่นใจว่าทั้งสองได้กลายเป็นเพื่อนที่แสนดีของกันและกันแล้ว ราล์ฟจึงคลายกังวลใจและปล่อยให้ทั้งสองได้วิ่งเล่นกันตลอดทั้งวัน
.
จนกระทั่งในช่วงเย็นแม่กวางก็กลับมารับลูกน้อยของเธอเข้าป่าไป... หลังจากวันนั้นพวกเขาก็ไม่เคยกลับมาพบกันอีกเลย ดูเหมือนว่าพวกเขาได้บอกลากันแล้วในวันนั้นเพื่อที่จะได้ไปมีชีวิตบนเส้นทางของตัวเอง แต่อย่างไรก็ตามมิตรภาพที่งดงามจะยังคงอยู่กับพวกเขาตลอดไป...
.
.
หลังจากนั้นราล์ฟได้แบ่งปันเรื่องราวที่ทำให้รู้สึกอบอุ่นหัวใจที่เริ่มต้นขึ้นจากภารกิจช่วยชีวิตกวางตัวน้อยของฮาร์ลีย์ลงบนหน้ากระดานข่าวเฟซบุ๊กส่วนตัวด้วย ซึ่งหลังจากที่โพสต์ดังกล่าวถูกเผยแพร่ได้ไม่นานนัก เรื่องราวการช่วยเหลือและมิตรภาพนี้ก็ได้กลายเป็นกระแสบนโลกออนไลน์ ผู้คนต่างรู้สึกประทับใจในความแสนรู้และใจดีของฮาร์ลีย์
.
“เรามีความสุขมากที่ได้สัมผัสถึงอิ่มเอมใจของผู้คนมากมาย ซึ่งนั่นก็การนำพาความสุขมาสู่หัวใจของพวกเขาด้วยเช่นกัน”
ราล์ฟกล่าว
.
.
.
.
ช่วยกดไลก์ กดแชร์ เป็นกำลังใจให้ Dog’s Clip ด้วยนะครับ
หากมีประสบการณ์ หรือเรื่องราวที่น่าสนใจของเหล่าเพื่อนสัตว์
อย่าลืมส่งมาแบ่งปันด็อกคลิปนะครับ เรื่องราวของคุณอาจสร้างแรงบันดาลใจ
หรือช่วยให้เหล่าเพื่อนสัตว์มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นได้
กดเพื่อเข้าร่วมกลุ่มด็อกคลิป , กดเพื่อส่งเรื่องราวของคุณ หรือติดแฮชแท็ก #dogsclip
..................................................................
บทความโดย dogsclip.com
“บทความถูกรวบรวมและเรียบเรียงขึ้นใหม่ด้วยสำนวนของด็อกคลิป บทความมีลิขสิทธิ์ห้ามมิให้ผู้ใดคัดลอก และ หรือ ดัดแปลงนำไปเผยแพร่ต่อเพื่อสร้างรายได้ก่อนได้รับอนุญาต”
.
.
