เช้าวันหนึ่งขณะที่ “เจซสิก้า เคลย์บอร์น” (Jessica Clayborn) กำลังใช้ชีวิตประจำวันอยู่ที่บ้านในเมืองเซบิวลอน รัฐนอร์ทแคโรไลนา ประเทศสหรัฐอเมริกา ตามปกติเช่นทุกวัน จู่ๆ เธอก็ได้ยินเสียงบางอย่างที่ฟังดูคล้ายกับเสียงของสัตว์ตัวเล็กที่กำลังร้องขอความช่วยเหลือดังมาจากบริเวณบึงน้ำที่อยู่ข้างบ้าน
.
ในตอนแรกเจซสิก้าไม่ได้ให้ความสนใจอะไรมากนัก ด้วยคิดว่าอาจจะเป็นแค่เสียงของสัตว์ป่าที่มักจะส่งเสียงร้องอยู่ละแวกบ้านเป็นประจำทุกวัน แต่ทว่า เมื่อหยุดเงี่ยหูฟังอย่างตั้งใจแล้วก็พบว่าเสียงนั้นแปลกออกไปจากสัตว์ป่าที่เคยได้ยิน ลักษณะคล้ายครวญครางด้วยความเจ็บปวดและประกอบกับเสียงดังกล่าวนั้นดังอย่างต่อเนื่องนานระยะหนึ่งแล้ว จึงทำให้เจซสิก้ารู้สึกกังวลใจและเป็นห่วงสัตว์เจ้าของเสียงว่าบางทีสัตว์ต้นเสียงอาจจะกำลังรอคอยความช่วยเหลืออยู่ เจซสิก้าตัดสินหยุดกิจกรรมต่างๆ ที่เธอกำลังทำอยู่แล้วเดินตามเสียงดังกล่าวออกจากบ้านไปหาคำตอบที่คาใจอยู่...
.
เจซสิก้าเดินตามเสียงขอความช่วยเหลือที่กำลังดังอยู่ไปเรื่อยๆ จนได้พบกับคำตอบที่ทำให้เธอรู้สึกสะเทือนใจสุดๆ เจซสิก้าพบลูกหมาตัวน้อยเขากำลังนั่งเศร้าอยู่บนเกาะกลางบึงน้ำ ซึ่งจุดดังกล่าวเคยมีน้ำท่วมถึงแต่ทว่าวันนั้นสภาพบึงเปลี่ยนไป น้ำลดลงเหลือไว้เพียงเนินที่เต็มไปด้วยโคลน ลูกหมาตัวน้อยถูกมัดทิ้งไว้กับต้นไม้ใกล้ๆ ในสภาพที่ดูอ่อนแรงและน่าเวทนามาก
.
“ไม่มีทางที่เขาจะเดินผ่านโคลนไปได้ด้วยตัวเขาเอง และแน่นอนกว่าเขาไม่สามารถพาตัวเองไปมัดไว้กับต้นไม้แบบนั้นได้แน่ๆ เห็นได้ชัดว่ามีใครบางคนจงใจทำกับเขาแบบนั้น”
เจซสิก้ากล่าว
.
เมื่อเห็นสภาพของลูกหมาตัวน้อยแล้ว เจซสิก้าก็เกิดความรู้สึกสงสารและไม่สามารถเดินจากไปได้.... เธอรีบเดินลุยโคลนเข้าไปเพื่อช่วยลูกหมาตัวน้อยออกมาจากสถานที่เสมือนแดนทรมานนั้นทันที ไม่มีใครรู้ได้ว่าลูกหมาที่น่าเวทนาตัวนี้ติดอยู่ในป่ามานานเท่าไหร่แล้ว
.
ขณะที่เจซสิก้าพยายามเกาะเชือกที่พันธนาการลูกหมาตัวน้อยเอาไว้กับต้นไม้ออก เธอก็สังเกตเห็นบาดแผลลึกที่เกิดจากคมเชือกบนคอของลูกหมาด้วย เจซสิก้าสันนิษฐานว่าก่อนหน้านี้ลูกหมาคงรู้สึกหวาดกลัวอย่างหนักจึงพยายามดิ้นและสะบัดตัวให้หลุดออกจากเชือกอย่างสุดแรงหวังเป็นอิสระอีกครั้ง แต่คงลืมไปว่ายิ่งออกแรงมากเท่าไหร่เชือกที่พันอยู่ก็ยิ่งรัดแน่น เสียดสีบาดลึกลงบนผิวหนังเรื่อยๆ สุดท้ายก็กลายเป็นแผลลึก... อย่างไรก็ตามลูกหมาตัวน้อยก็ไม่สามารถหลุดออกจากเชือกที่พันธนาการเอาไว้ได้ นอกจากนั้นแล้วที่บริเวณหูของลูกหมาตัวน้อยก็ยังมีแมลงตัวเล็กตัวน้อยบินมาตอมเต็มไปหมด สร้างความรำคาญให้กับลูกหมาอยู่ตลอดเวลา นั่นทำให้เจซสิก้าเดาว่าลูกหมาตัวน้อยอาจจะมีปัญหาเกี่ยวกับใบหูหรือมีบาดแผลอยู่ภายในช่องหูก็เป็นไปได้
.
.
เจซสิก้าพาลูกหมาตัวน้อยกลับมาดูแลต่อที่บ้าน เธอช่วยอาบน้ำและทำความสะอาดบาดแผลที่บริเวณคอและใบหูก่อนที่จะหาอาหารมาให้เขากิน ตอนนั้นลูกหมายังอ่อนแรงมากและยังคงไม่ไว้ใจเจสซิก้าได้เต็มร้อย เขามีอาการระแวง หวาดกลัวเสียงและการเคลื่อนไหวที่เกิดขึ้นรอบๆ ตัวเขาตลอดเวลา ลูกหมาตัวน้อยคล้ายเด็กน้อยที่เพิ่งตื่นมาจากฝันร้าย... เจซสิก้าสันนิษฐานว่าช่วงเวลาในอดีตของการเริ่มต้นชีวิตเพียงไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมาของลูกหมาตัวน้อยคงเป็นช่วงเวลาที่ย่ำแย่ที่สุด เขาคงผ่านประสบการณ์ที่เลวร้ายมากๆ จนมีอาการหวาดกลัวทุกสิ่ง แม้กระทั่งคนใจดีที่พยายามช่วยเหลือเขา วันนั้นเจซสิก้าได้ตั้งชื่อให้กับลูกหมาตัวน้อยว่า “แนช” (Nash)
.
“เมื่อใดก็ตามที่ฉันอุ้มแนชขึ้นมากอดเอาไว้ เขาก็จะนอนนิ่งอยู่ในอ้อมแขนของฉัน เขาคงรู้สึกโล่งใจมากที่ฉันไปพบเขาและยื่นมือเข้าไปช่วยอาไว้”
เจซสิก้ากล่าว
.
ระหว่างที่เจซสิก้าปล่อยให้แนชได้นอนหลับพักผ่อน...เธอก็ได้ติดต่อไปยังกลุ่มช่วยเหลือสัตว์ SPCA of Wake County เพื่อร้องขอความช่วยเหลือให้ส่งเจ้าหน้าที่มารับแนชไปดูแลต่อ... หลังจากที่เจ้าหน้าที่ได้ทราบเรื่องราวฝันร้ายของแนชแล้ว พวกเขาก็ตอบตกลงก่อนที่จะเร่งออกเดินทางมาที่บ้านเจสซิก้าทันที เพียงแค่ไม่กี่ชั่วโมงถัดมาเจ้าหน้าที่จากกลุ่มช่วยเหลือสัตว์ก็มาถึง... เจซสิก้ารู้สึกยินดีมากเมื่อลูกหมาตัวน้อยที่เพิ่งช่วยเอาไว้กำลังจะได้ไปอยู่ในความดูแลของเจ้าหน้าที่มากประสบการณ์ พวกเขาจะช่วยฟื้นฟูสภาพร่างกายและจิตใจของแนชให้ดีขึ้นในเร็ววันแน่นอน
.
.
หลังจากที่เจ้าหน้าที่ SPCA ได้พาแนชออกมาจากบ้านของเจซสิก้าแล้ว พวกเขาก็พาแนชไปพบกับสัตวแพทย์ที่โรงพยาบาลสัตว์ Care First Animal Hospital เพื่อตรวจร่างกายในทันที ซึ่งผลตรวจจากสัตวแพทย์ทำให้เจ้าหน้าที่ทราบว่า แนชน่าจะมีอายุได้ประมาณ 2 เดือนเท่านั้น บริเวณลำคอมีบาดแผลลึก ตามลำตัวมีเห็บหมัดและบาดแผลเล็กๆ เป็นจำนวนมาก ซ้ำร้ายร่างกายของเขากำลังเผชิญกับภาวะขาดสารอาหารอย่างรุนแรง... ด้วยอาการที่ค่อนข้างหนักและน่าเป็นห่วงแนชจึงจำเป็นต้องนอนพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลสัตว์เพื่อจะได้รับการดูแลอย่างใกล้ชิดจากทีมสัตวแพทย์เป็นการชั่วคราว จนกว่าสภาพร่างกายของของเขาจะได้รับการฟื้นฟูกลับมาแข็งแรงผ่านเกณฑ์มาตรฐานเสียก่อน...
.
.
หลังจากนั้นเพียงไม่กี่สัปดาห์ต่อมา อาการของแนชก็ดีขึ้นอย่างน่าทึ่ง! ไม่นานเขาก็สามารถออกจากโรงพยาบาลสัตว์ฯ อีกทั้งยังพบกับความโชคดีเมื่อมีคนใจดียื่นมือเข้ามาช่วยเหลืออาสาเป็นบ้านอุปถัมภ์ให้กับแนชด้วย คุณพ่อคุณแม่อุปถัมภ์ของแนชดูมีความสุขมากเลยนะที่ได้มีแนชเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวถึงแม้ว่าจะเป็นช่วงเวลาชั่วคราวเท่านั้นก็ตาม
.
.
“ครอบครัวอุปถัมภ์ของแนชบอกว่า เขาขี้อายมากเมื่อมาถึงที่บ้านครั้งแรก แต่ไม่นานเขาก็เริ่มผ่อนคลายและวิ่งเล่นไปรอบๆ บ้านกับพี่หมาทั้งสองของเขา แต่โดยรวมแล้วเขาดูเป็นน้องหมาที่นิ่งและสุขมตัวหนึ่งเลยล่ะ ”
ทาร่า ลินน์ (Tara Lynn) โฆษกของกลุ่มช่วยเหลือสัตว์ SPCA กล่าว
.
แน่นอนว่าการเริ่มต้นชีวิตใหม่ในวัยเพียงแค่ไม่กี่เดือนนั้นเป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมมาก ถึงแม้ว่าเขาจะเริ่มต้นสำหรับการมีชีวิตได้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่แต่ก็เป็นโชคดีที่ช่วงเวลาน่าเศร้าสั้นและผ่านไปได้เมื่อโชคชะตานำพาคนจิตใจดีมาพบและช่วยเหลือเขาเอาไว้ แนชจึงได้มีวันนี้ ตอนนี้แนชเริ่มวิ่งเล่นและเรียนรู้ชีวิตใหม่ที่สดใสกว่ากับพี่หมาอีกสองตัวในบ้านอุปถัมภ์ แต่สิ่งที่น่ากังวลอย่างหนึ่งที่แนชกำลังเผชิญอยู่นั้นก็คือ เขาไม่สามารถตอบสนองต่อเสียงเรียกของผู้คนหรือสิ่งแวดล้อมล้อมตัว เจ้าหน้าที่สันนิษฐานว่าเขาอาจจะ “หูหนวก” แต่อย่างไรก็ตามแนชเด็กมากร่างกายของเขายังสามารถพัฒนาและเจริญเติบโตได้อีกมาก หากหูหนวกจริงแนชก็ยังพอที่จะหวังปาฏิหาริย์ได้อยู่บ้าง
.
.
.
ถึงแม้ว่าแนชอาจจะหูหนวก แต่นั่นกลับไม่ได้ทำให้คุณพ่อ คุณแม่อุปถัมภ์รู้สึกรักเขาน้อยลงไปเลย กลับกันพวกเขายิ่งรักและทะนุถนอมแนชมากเข้าไปอีก
.
ล่าสุด! ข่าวดีมากๆ เมื่อแนชไม่ต้องย้ายบ้านอีกแล้ว! เพราะตอนนี้เขาได้ทำให้คุณพ่อคุณแม่อุปถัมภ์หลงรักและยอมใจอ่อนเปิดใจรับอุปการะ ต้อนรับแนชสู่การเป็นหนึ่งในสมาชิกของครอบครัวแล้ว! ด็อกคลิปดีใจกับแนชมากจริงๆ อย่างที่ทราบกันดีหากแนชพบว่าพิการจริงโอกาสการมีบ้านในอนาคตก็ยิ่งน้อยลง ซึ่งหากเป็นแบบนั้นชีวิตของแนชคงต้องอยู่ภายในศูนย์พักพิงสัตว์ไปอีกนานแน่ๆ แต่วันนี้อนาคตของแนชไม่ต้องลุ้นหวังมีบ้านแล้ว! เขามีบ้านและครอบครัวที่พร้อมดูแลและรักด้วยหัวใจจริงๆ แล้วล่ะ ^^
.
.
.
.
ช่วยกดไลก์ กดแชร์ เป็นกำลังใจให้ Dog’s Clip ด้วยนะครับ
หากมีประสบการณ์ หรือเรื่องราวที่น่าสนใจของเหล่าเพื่อนสัตว์
อย่าลืมส่งมาแบ่งปันด็อกคลิปนะครับ เรื่องราวของคุณอาจสร้างแรงบันดาลใจ
หรือช่วยให้เหล่าเพื่อนสัตว์มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นได้
กดเพื่อเข้าร่วมกลุ่มด็อกคลิป , กดเพื่อส่งเรื่องราวของคุณ หรือติดแฮชแท็ก #dogsclip
..................................................................
บทความโดย dogsclip.com
“บทความถูกรวบรวมและเรียบเรียงขึ้นใหม่ด้วยสำนวนของด็อกคลิป บทความมีลิขสิทธิ์ห้ามมิให้ผู้ใดคัดลอก และ หรือ ดัดแปลงนำไปเผยแพร่ต่อเพื่อสร้างรายได้ก่อนได้รับอนุญาต”
.
.
