ชีวิตของ "โซอี้" (Zoey) ลูกโคอาลา เพศเมีย ตัวจิ๋วอายุ 150 วัน เริ่มต้นชีวิตขณะที่ยังตัวเล็กๆ ด้วยโศกนาฏกรรม เมื่อเดือนกันยายน 2562 ที่ผ่านมา โซอี้และแม่ของเธอพลัดตกจากต้นไม้สูงภายในบริเวณสวนต้นไม้ที่เป็นวัตถุดิบหลักในการทำหมากฝรั่ง แม่ของเธอได้รับบาดเจ็บอาการสาหัส ส่วนโซอี้เองก็ได้รับบาดเจ็บเช่นกันแต่มีเพียงแขนหักเท่านั้น
.
โชคดีที่เจ้าหน้าที่จากองค์กรปกป้องชีวิตสัตว์ป่าออสเตรเลียได้เดินทางเข้ามาช่วยชีวิตโซอี้และแม่ของเธอเอาไว้ ซึ่งในเวลาต่อมาแม่ของโซอี้ก็เกิดอาการเจ็บปวดทุรนทุรายย่ำแย่ลงเรื่อยๆ สัตวแพทย์ประจำองค์กรฯ ให้ความเห็นว่าสภาวะร่างกายของแม่โคอาลาสาหัสเกินกว่าที่จะเยียวยาและมีเพียงวิธีเดียวเท่านั้นที่จะเป็นการช่วยเหลือเธอได้มากที่สุดนั้นก็คือ การบรรเทาทุกข์โดยวิธีการุณยฆาตเพื่อไม่ให้เธอต้องทรมานต่อไปแบบนี้ พวกเขาจำใจต้องทำ...
.
สถานะของโซอี้เปลี่ยนไปกะทันหันกลายเป็นลูกโคอาลากำพร้า ต้องใช้ชีวิตเพียงลำพังนอนขดกอดตัวเองเพื่อทำให้ร่างกายรู้สึกอุ่นขึ้นแทนที่จะได้นอนอยู่ในถุงหน้าท้องของแม่อย่างที่เคยเป็น ตอนนั้นโซอี้กำลังรู้สึกกลัวและเคว้งคว้างเพราะข้างกายไร้ผู้เป็นแม่คอยดูแล ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วเกินไป...
.
เจ้าหน้าที่องค์กรปกป้องชีวิตสัตว์ป่าฯ ผู้ลงพื้นที่เข้าช่วยเหลือโคอาลาไม่มีประสบการณ์ในการดูแลลูกโคอาลาอายุน้อยแบบโซอี้มาก่อนเลย... พวกเขาจึงจำเป็นต้องส่งตัวเธอให้ไปอยู่ในความดูแลของ "สวนสัตว์เวอร์ริบี" (Werribee Open Range Zoo) ซึ่งตั้งอยู่ที่เมืองเวอร์ริบี เมื่อเดินทางมาถึงผู้ดูแลสัตว์ประจำสวนสัตว์ก็รีบพาตัวโซอี้ไปพบกับทีมสัตวแพทย์ของสวนสัตว์ทันที เพื่อหาแนวทางช่วยชีวิตเด็กน้อยกำพร้าแม่ที่มีน้ำหนักตัวเพียง 0.5 กิโลกรัมต่อไป
.
แม่หนูอยู่ไหน....
.
“พวกเราดีใจที่ได้มีโอกาสเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของการช่วยเหลือในครั้งนี้ ขนาดตัวของโซอี้เล็กมากและน่าเป็นห่วงที่สุดเมื่อเธอปราศจากกระเป๋าหน้าท้องของแม่ เธอแทบจะไม่มีโอกาสรอดได้เลย”
เจซ ไรซ์ (Jess Rice) พยาบาลสัตว์ประจำสวนสัตว์เวอร์ริบีกล่าว
.
สัตวแพทย์ของสวนสัตว์เริ่มต้นทำการรักษาแขนที่กำลังหักของโซอี้ก่อน และใส่เฝือกเล็กๆ ให้กับเธอด้วย โซอี้โชคดีที่ได้รับบาดเจ็บไม่มากนักนั้นคงจะเป็นเพราะว่า แม่ของเธอเสียสละเพื่อปกป้องลูกน้อยแต่สุดท้ายความปลอดภัยของลูกน้อยก็แลกมาด้วยชีวิต หลังจากนั้นสัตวแพทย์ก็คอยติดตามอาการและดูแลเธออย่างใกล้ชิดแทบจะตลอดเวลา ทั้งช่วยป้อนอาหารและน้ำคอยเฝ้าสังเกตว่าจะมีอะไรที่ผิดปรกติเกิดขึ้นหรือไม่
.
ทว่าการดูแลทั้งหมดนั้นยังไม่เพียงพอที่จะทดแทนกระเป๋าหน้าท้องของแม่โคอาลาได้ เพราะกระเป๋าหน้าท้องของแม่โคอาลานอกจากจะช่วยทำให้ลูกโคอาลารู้สึกอบอุ่นขึ้นแล้ว ยังช่วยสร้างสายสัมพันธ์ทางจิตใจระหว่างแม่กับลูกด้วย ดังนั้นลูกโคอาลาจะรู้สึกผ่อนคลายและปลอดภัยกว่าเมื่อได้อยู่ในกระเป๋าหน้าท้องของแม่
.
ไม่เป็นไรแล้วนะเจ้าตัวเล็ก
.
.
“ความผูกพันระหว่างแม่และลูกโคอาลาในช่วงอายุเท่ากับโซอี้ นับว่าเป็นช่วงเวลาที่สำคัญมากๆ โซอี้จึงควรได้รับของเล่นเป็นตุ๊กตาโคอาลาตัวโต ซึ่งสิ่งนี้จะช่วยทำหน้าที่เป็นเสมือนแม่ของเธอถึงแม้ว่าจะไม่สามารถเทียบเท่าได้ก็ตาม แต่ตุ๊กตาจะช่วยสอนให้เธอได้รู้จักกับวิธีที่จะเกาะอยู่บนหลังของแม่ และแน่นอนว่าตุ๊กตาที่มีหน้าตาคล้ายกัน จะช่วยทำให้โซอี้ไม่รู้สึกเหงาและโดดเดี่ยวด้วย”
เจซกล่าว
.
ขอบคุณนะเจซสำหรับของขวัญชิ้นนี้ หนูชอบมาก ^^
.
แม่โคอาลาของหนู...
.
ด้วยความทุ่มเทและเอาใจใส่จากทีมสัตวแพทย์และเจ้าหน้าที่ของสวนสัตว์ทุกๆ คน อาการของโซอี้ก็เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ น้ำหนักตัวก็ค่อยๆ เพิ่มขึ้นตาลำดับ เธอกำลังจะเติบโตเป็นโคอาลาสาวน้อยที่แข็งแรง...
.
เมื่อวันที่ 15 ตุลาคม 2562 ที่ผ่านมา โซอี้ก็ได้กลับมาอยู่กับเจ้าหน้าที่องค์กรปกป้องชีวิตสัตว์ป่าออสเตรเลีย ผู้ที่เคยช่วยชีวิตเธอเอาไว้อีกครั้งเมื่อร่างกายของเธอพร้อมและดีขึ้นมาก โซอี้ยังคงต้องพักรักษาตัวอยู่กับเจ้าหน้าที่ดูแลสัตว์ป่าอีกสักพักใหญ่ๆ ซึ่งอาจจะกินระยะเวลานานนับปีเลยล่ะ เพื่อรอให้เธอแข็งแรงและมีทักษะการใช้ชีวิตให้รอบด้านมากกว่านี้ เมื่อทุกอย่างพร้อมแล้วโซอี้ก็จะกลับไปใช้ชีวิตในป่าบ้านหลังใหญ่ของเธอได้อีกครั้ง
.
แต่อย่างไรหลายคนก็เกิดสงสัยว่า ทำไมทางสวนสัตว์จึงไม่รับเลี้ยงโซอี้ไว้ที่สวนสัตว์เองในเมื่อโอกาสที่เธอจะกลับไปใช้ชีวิตอยู่ภายในป่าเพียงลำพังได้นั้นมีโอกาสน้อยมาก
.
ทางโฆษกของสวนสัตว์ก็ได้ออกมาให้คำตอบว่า การส่งตัวโซอี้หรือโคอาลาตัวอื่นๆ กลับคืนสู่ป่านั้นเป็นเรื่องที่สวนสัตว์และคนรักสัตว์ทั่วออสเตรเลียให้ความสำคัญมาก นั่นก็เป็นเพราะว่าโคอาลาตามธรรมชาติกำลังลดจำนวนลงเรื่อยๆ อย่างน่าใจหาย เนื่องจากถิ่นที่อยู่อาศัยของพวกเขาถูกบุกรุกและทำลาย รวมทั้งอาหารอย่างต้นยูคาลิปตัสก็เริ่มลดน้อยลงด้วย ดังนั้นเมื่อมีโอกาสที่จะส่งโคอาลากลับคืนสู่ป่าได้ ทางสวนสัตว์ก็จะทำ..
.
.
เกร็ดความรู้เก็บมาฝาก
โคอาลา (koala) เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมมีกระเป๋าหน้าท้อง จำพวกพอสซัม (ไม่ใช่หมี) ตัวเมียจะมีกระเป๋าหน้าท้อง สำหรับให้ลูกอ่อนอาศัยอยู่ จากการที่มีลักษณะรูปร่างหน้าตาคล้ายสัตว์ในตระกูลหมี ทำให้ส่วนใหญ่นิยมว่า “หมีโคอาลา” หรือ “หมีต้นไม้”
.
โคอาลาอาศัยอยู่ในป่าที่มีต้นยูคาลิปตัส ปัจจุบันจะพบโคอาลาได้ที่ รัฐควีนส์แลนด์, รัฐนิวเซาท์เวลส์, รัฐวิกตอเรีย และรัฐเซาท์ออสเตรเลีย
.
โคอาลากินใบยูคาลิปตัสเป็นอาหาร ฟันและระบบย่อยอาหารถูกพัฒนามาให้สามารถกินและย่อยใบยูคาลิปตัสได้ ใบยูคาลิปตัสมีสารอาหารน้อยมาก และยังมีสารที่มีพิษต่อสัตว์ แต่ระบบย่อยอาหารของโคอาลามีการปรับตัว ทำให้สามารถทำลายพิษนั้นได้ โคอาลามีอวัยวะที่ทำหน้าที่ในการย่อยไฟเบอร์ (ส่วนประกอบหลักของใบยูคาลิปตัส) ยาวมากถึง 200 เซนติเมตร ที่บริเวณอวัยวะนี้ จะมีแบคทีเรียที่ช่วยในการย่อยไฟเบอร์ให้กลายเป็นสารอาหารที่ดูดซึมได้ อย่างไรก็ตาม โคอาลามีการดูดซึมสารที่ได้จากการย่อยไฟเบอร์ไปใช้เพียงแค่ร้อยละ 25 ของที่มันกินไปเท่านั้น ส่วนน้ำในใบยูคาลิปตัสส่วนใหญ่ถูกดูดซึม ทำให้โคอาลาไม่ค่อยหาน้ำกินจากแหล่งน้ำ ส่วน ใหญ่โคอาลากินใบยูคาลิปตัสประมาณวันละ 2,000 ถึง 5,000 กรัม โดยปกติมันจะนอนถึง 16–24 ชั่วโมงต่อวัน เพื่อรักษาพลังงานไว้ ทำให้โคอาลาวิวัฒนาการตัวเองให้มีสมองขนาดเท่ากับมะเขือเทศหนึ่งผลเท่านั้น
.
.
.
.
ช่วยกดไลก์ กดแชร์ เป็นกำลังใจให้ Dog’s Clip ด้วยนะครับ
หากมีประสบการณ์ หรือเรื่องราวที่น่าสนใจของเหล่าเพื่อนสัตว์
อย่าลืมส่งมาแบ่งปันด็อกคลิปนะครับ เรื่องราวของคุณอาจสร้างแรงบันดาลใจ
หรือช่วยให้เหล่าเพื่อนสัตว์มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นได้
กดเพื่อเข้าร่วมกลุ่มด็อกคลิป , กดเพื่อส่งเรื่องราวของคุณ หรือติดแฮชแท็ก #dogsclip
..................................................................
บทความโดย dogsclip.com
“บทความถูกรวบรวมและเรียบเรียงขึ้นใหม่ด้วยสำนวนของด็อกคลิป บทความมีลิขสิทธิ์ห้ามมิให้ผู้ใดคัดลอก และ หรือ ดัดแปลงนำไปเผยแพร่ต่อเพื่อสร้างรายได้ก่อนได้รับอนุญาต”
.
.
